گروه جنگ نرم مشرق- پایگاه خبری رادیو فردا در خبری تلاش آمریکا برای ایجاد ناآرامی در کشور کوبا را سوژه خبری خود ساخت. در این گزارش آمده است:
بر اساس تحقیقات خبرگزاری آسوشیتدپرس، دولت آمریکا برای دامن زدن به ناآرامی و تشویق مخالفان در کوبا یک شبکه اجتماعی طراحی و راه اندازی کرده بود که در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ فعال بوده و تعداد مشترکان آن به ۴۰ هزار نفر رسیده بود.
بر اساس جزییات این گزارش که بخش‌هایی از آن در مطبوعات آمریکایی از جمله «واشینگتن پست» و مطبوعات بریتانیایی مثل روزنامه «ایندیپندنت» نیز منتشر شده است، دولت آمریکا برای پنهان کردن این اقدام خود از چندین شرکت پوشش و واسطه استفاده کرده است تا ظاهرا ارتباطی بین این شبکه اجتماعی با دولت ردیابی نشود.
بودجه این طرح از طریق اداره کمک به توسعه بین‌المللی پرداخت می‌شد که معمولا به عنوان نهادی برای کمک به پروژه‌های بشر دوستانه در سطح جهان شناخته می‌شود. مدیران این طرح برای سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا مثل سیا کار نمی‌کردند و به نظر می‌رسد که برای راه‌اندازی و هدایت این طرح استقلال عمل داشته‌اند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس براساس مدارکی که به دست آورده و مصاحبه‌هایی که با افراد فعال در این طرح انجام داده است می‌گوید که هدف این طرح ایجاد یک شبکه ارسال پیامک مثل شبکه توئیتر بود که مردم و به خصوص ناراضیان در کوبا با استفاده از آن بتوانند از کنترل شدید دولت کوبا بر شبکه اینترنت بگریزند.
این شبکه ارسال پیامک که «زون زونئو» نام داشت اصطلاحا «توئیتر کوبایی» نام گرفته بود که در اصطلاحات محاوره‌ای در کوبا صدای مرغ مگس خوار معنی می‌هد.
این مدارک نشان می‌دهد که در گام اول این شبکه با درج مطالب و آگهی‌های بسیار معمولی در مورد فوتبال، موسیقی و یا حوادث طبیعی قصد داشت بدون ایجاد هر گونه حساسیتی از سوی رژیم کوبا مشتریان بیشتری را به خود جلب کند. هدف گردانندگان آن این بود که در آینده و احتمالا وقتی که تعداد مشترکان آن به صد‌ها هزار نفر می‌رسد به مرور مطالب سیاسی و خبری را به آن بیافزایند.
در یکی از مدارک اداره کمک‌های بین‌المللی آمریکا که به دست خبرگزاری آشوشیتدپرس افتاده نوشته شده است: «برقراری ارتباط از این طریق می‌تواند به کوبایی‌ها کمک کند تا خود را به اشکال مختلف سازماندهی کرده و ممکن است حوادثی مثل بهار کوبا را به وجود بیاورد و تحت تاثیر آن تعادل قدرت بین حکومت و جامعه کوبا دستخوش تغییر شود.»
در یکی دیگر از این مدارک که مربوط به تصمیم گیری‌های یکی از شرکت‌های فن آوری فعال در این پروژه است نوشته شده که «ابدا و اکیدا در مورد دخالت دولت آمریکا در این طرح هیچ چیزی گفته نخواهد شد. این موضوع برای موقعیت دراز مدت این طرح و به نتیجه رسیدن ماموریت ما حیاتی است.»
روزنامه واشینگتن پست یادآوری می‌کند که قانونی بودن اجرای چنین طرحی طبق مقررات آمریکا زیر سئوال است. طبق قوانین آمریکا هر گونه اقدام پنهانی نهادهای دولتی برای تضعیف یک حکومت خارجی باید با تایید رییس جمهوری صورت بگیرد.
مقامات اداره کمک‌های خارجی آمریکا حاضر نیستند اعلام کنند که چه مقام و یا نهادهایی اجرای این طرح را تصویب کرده و آیا کاخ سفید از آن با خبر بوده است و یا نه.
سخنگوی اداره کمک‌های خارجی آمریکا گفت که این نهاد از طرح‌های خود در مورد کوبا کاملا رضایت دارد و یک کمیته تحقیقاتی کنگره آمریکا نیز سال گذشته پس از بررسی آن اعلام کرده که با قوانین کشور انطباق دارد.
ولی طبق قوانین آمریکا و وظایفی که برای این نهاد تعریف شده کمک‌های آن به هر طرحی در کشورهای خارجی باید با موافقت دولت آن کشور و یا بدون ایجاد هرگونه مزاحمتی برای آن انجام شود تا به اعتبار آن به عنوان نهادی که در زمینه کمک‌های بشردوستانه فعال است لطمه‌ای وارد نشود.
روزنامه ایندینپدنت نیز با انتشار بخش دیگری از اسناد خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌نویسد که طرح دولت آمریکا برای راه اندازی یک شبکه ارسال پیام در کوبا با هدف تشویق نارضایتی و تغییر رژیم در آن کشور ناکام ماند.
این روزنامه به بخش دیگری از اسناد اداره کمک‌های خارجی دولت آمریکا اشاره می‌کند که در آن قید شده است تجربه استفاده از ارسال پیامک نشان داده که گروه‌های فعال و ناراضی از این طریق توانسته‌اند در کشورهای مختلف از جمله مولداوی و یا فیلیپین اعتراضات سیاسی گسترده‌ای را به راه بیاندازند.
در بخش دیگری از این اسناد آمده است: «ما نقش رسانه‌های جدید و شبکه‌های اجتماعی در حوادث مربوط به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ ایران را بررسی کرده‌ایم که نشان می‌دهد این شبکه‌های اجتماعی نقش مهمی ایفا کرده و به اعتقاد ما یک ابزار مهم در سیاست خارجی هستند.»
به گفته مقامات اداره کمک‌های خارجی آمریکا فعالیت شبکه ارسال پیامک در کوبا پس از متوقف شدن بودجه آن توسط دولت فدرال در سپتامبر ۲۰۱۲ متوقف شد.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، این طرح با پروژه دیگر دولت آمریکا به نام «لنترن» (به معنای فانوس) شباهت فراوانی دارد که در حقیقت تولید و توزیع نرم افزارهایی است که مردم چین با استفاده از آن می‌توانند از سیستم‌های سختگیرانه کنترل شبکه اینترنت در آن کشور بگریزند.
بر اساس تحقیقات خبرگزاری آسوشیتدپرس، دولت آمریکا برای دامن زدن به ناآرامی و تشویق مخالفان در کوبا یک شبکه اجتماعی طراحی و راه اندازی کرده بود که در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ فعال بوده و تعداد مشترکان آن به ۴۰ هزار نفر رسیده بود.
بر اساس جزییات این گزارش که بخش‌هایی از آن در مطبوعات آمریکایی از جمله «واشینگتن پست» و مطبوعات بریتانیایی مثل روزنامه «ایندیپندنت» نیز منتشر شده است، دولت آمریکا برای پنهان کردن این اقدام خود از چندین شرکت پوشش و واسطه استفاده کرده است تا ظاهرا ارتباطی بین این شبکه اجتماعی با دولت ردیابی نشود.
بودجه این طرح از طریق اداره کمک به توسعه بین‌المللی پرداخت می‌شد که معمولا به عنوان نهادی برای کمک به پروژه‌های بشر دوستانه در سطح جهان شناخته می‌شود. مدیران این طرح برای سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا مثل سیا کار نمی‌کردند و به نظر می‌رسد که برای راه‌اندازی و هدایت این طرح استقلال عمل داشته‌اند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس براساس مدارکی که به دست آورده و مصاحبه‌هایی که با افراد فعال در این طرح انجام داده است می‌گوید که هدف این طرح ایجاد یک شبکه ارسال پیامک مثل شبکه توئیتر بود که مردم و به خصوص ناراضیان در کوبا با استفاده از آن بتوانند از کنترل شدید دولت کوبا بر شبکه اینترنت بگریزند.
این شبکه ارسال پیامک که «زون زونئو» نام داشت اصطلاحا «توئیتر کوبایی» نام گرفته بود که در اصطلاحات محاوره‌ای در کوبا صدای مرغ مگس خوار معنی می‌هد.
این مدارک نشان می‌دهد که در گام اول این شبکه با درج مطالب و آگهی‌های بسیار معمولی در مورد فوتبال، موسیقی و یا حوادث طبیعی قصد داشت بدون ایجاد هر گونه حساسیتی از سوی رژیم کوبا مشتریان بیشتری را به خود جلب کند. هدف گردانندگان آن این بود که در آینده و احتمالا وقتی که تعداد مشترکان آن به صد‌ها هزار نفر می‌رسد به مرور مطالب سیاسی و خبری را به آن بیافزایند.
در یکی از مدارک اداره کمک‌های بین‌المللی آمریکا که به دست خبرگزاری آشوشیتدپرس افتاده نوشته شده است: «برقراری ارتباط از این طریق می‌تواند به کوبایی‌ها کمک کند تا خود را به اشکال مختلف سازماندهی کرده و ممکن است حوادثی مثل بهار کوبا را به وجود بیاورد و تحت تاثیر آن تعادل قدرت بین حکومت و جامعه کوبا دستخوش تغییر شود.»
در یکی دیگر از این مدارک که مربوط به تصمیم گیری‌های یکی از شرکت‌های فن آوری فعال در این پروژه است نوشته شده که «ابدا و اکیدا در مورد دخالت دولت آمریکا در این طرح هیچ چیزی گفته نخواهد شد. این موضوع برای موقعیت دراز مدت این طرح و به نتیجه رسیدن ماموریت ما حیاتی است.»
روزنامه واشینگتن پست یادآوری می‌کند که قانونی بودن اجرای چنین طرحی طبق مقررات آمریکا زیر سئوال است. طبق قوانین آمریکا هر گونه اقدام پنهانی نهادهای دولتی برای تضعیف یک حکومت خارجی باید با تایید رییس جمهوری صورت بگیرد.
مقامات اداره کمک‌های خارجی آمریکا حاضر نیستند اعلام کنند که چه مقام و یا نهادهایی اجرای این طرح را تصویب کرده و آیا کاخ سفید از آن با خبر بوده است و یا نه.
سخنگوی اداره کمک‌های خارجی آمریکا گفت که این نهاد از طرح‌های خود در مورد کوبا کاملا رضایت دارد و یک کمیته تحقیقاتی کنگره آمریکا نیز سال گذشته پس از بررسی آن اعلام کرده که با قوانین کشور انطباق دارد.
ولی طبق قوانین آمریکا و وظایفی که برای این نهاد تعریف شده کمک‌های آن به هر طرحی در کشورهای خارجی باید با موافقت دولت آن کشور و یا بدون ایجاد هرگونه مزاحمتی برای آن انجام شود تا به اعتبار آن به عنوان نهادی که در زمینه کمک‌های بشردوستانه فعال است لطمه‌ای وارد نشود.
روزنامه ایندینپدنت نیز با انتشار بخش دیگری از اسناد خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌نویسد که طرح دولت آمریکا برای راه اندازی یک شبکه ارسال پیام در کوبا با هدف تشویق نارضایتی و تغییر رژیم در آن کشور ناکام ماند.
این روزنامه به بخش دیگری از اسناد اداره کمک‌های خارجی دولت آمریکا اشاره می‌کند که در آن قید شده است تجربه استفاده از ارسال پیامک نشان داده که گروه‌های فعال و ناراضی از این طریق توانسته‌اند در کشورهای مختلف از جمله مولداوی و یا فیلیپین اعتراضات سیاسی گسترده‌ای را به راه بیاندازند.
در بخش دیگری از این اسناد آمده است: «ما نقش رسانه‌های جدید و شبکه‌های اجتماعی در حوادث مربوط به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ ایران را بررسی کرده‌ایم که نشان می‌دهد این شبکه‌های اجتماعی نقش مهمی ایفا کرده و به اعتقاد ما یک ابزار مهم در سیاست خارجی هستند.»
به گفته مقامات اداره کمک‌های خارجی آمریکا فعالیت شبکه ارسال پیامک در کوبا پس از متوقف شدن بودجه آن توسط دولت فدرال در سپتامبر ۲۰۱۲ متوقف شد.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، این طرح با پروژه دیگر دولت آمریکا به نام «لنترن» (به معنای فانوس) شباهت فراوانی دارد که در حقیقت تولید و توزیع نرم افزارهایی است که مردم چین با استفاده از آن می‌توانند از سیستم‌های سختگیرانه کنترل شبکه اینترنت در آن کشور بگریزند.
